Kino we Wrocławiu (strona 2)

Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.

Włochy, lata 80.–90. XX wieku. Dzięki swojej agencji Diva Futura, Riccardo Schicchi zrewolucjonizował kulturę masową, przekształcając hipisowską utopię wolnej miłości w nowy fenomen: pornografię. Pod jego kierownictwem "dziewczyny z sąsiedztwa" – Ilona Staller, Moana Pozzi, Eva Henger i wiele innych – nagle stały się światowymi gwiazdami i wkroczyły do włoskich domów dzięki rozwojowi prywatnej telewizji i odtwarzaczy wideo. Słowo "pornstar", ukute w tamtym czasie, oznacza początek nowej ery.Wpływ mediów był tak ogromny, że doprowadził do wyboru Ilony Staller, znanej jako "Cicciolina", do parlamentu, narodzin Partito dell’Amore i kandydatury Moany Pozzi na burmistrza Rzymu.Przygoda tej wielkiej "rodziny"—która wywołuje zazdrości, próby i sprzeczności, pozostawiając przemysł pornograficzny w ruinie—jest opowiedziana z perspektywy Debory, młodej sekretarki z agencji, która martwi się o spłatę kredytu hipotecznego. Wszystko to wydarzyło się z powodu pragnień, które były tak prywatne, jak i powszechne: tych, które każdy miał.

W programie:1. Harcerze na zlocie (1952) czas trwania 18’2. Karmik Jankowy (1952) czas trwania 14’3. Zielarze z Kamiennej Doliny (1952) czas trwania 16’4. Przegląd kulturalny 2/53 (1953) czas trwania 12’5. Nasz Zespół (1955) czas trwania 34’

Kontynuacja kultowego "Matrixa". "Matrix Reaktywacja" zaczyna się w momencie, w którym kończyła się pierwsza część. Maszyny dokonały brzemiennego w skutkach odkrycia: poznały lokalizację Zion, ostatniego miasta ludzi, ukrytego w pobliżu jądra Ziemi. Za 72 godziny tysiące Strażników - kałamarnicowatych maszyn znanych z pierwszej części - przebiją się do miasta. Jedyną nadzieją ludzi jest odnalezienie tajemniczej postaci, znanej jako Twórca Kluczy, chronionej przez parę uzbrojonych w noże Bliźniaków, nienaturalnie białych zabójców, potrafiących znikać i pojawiać się jak duchy.

Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.

Karoline, młoda pracownica fabryki, stara się przetrwać w Kopenhadze tuż po pierwszej wojnie światowej. Gdy zachodzi w ciążę, traci pracę i jest pozostawiona sama sobie. Wtedy poznaje Dagmar – charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, pomagającej matkom znaleźć nowe domy dla ich niechcianych dzieci. Nie mając żadnej alternatywy, podejmuje u Dagmar pracę jako mamka. Kobiety nawiązują nić porozumienia, jednak świat Karoline rozpada się na kawałki, gdy odkrywa szokującą prawdę o swojej mocodawczyni.

„Ukryty motyw”, nowy film twórcy pamiętnych „Winnych”, to wciągający, mroczny thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej minuty. To gęsta od emocji opowieść o pragnieniu zemsty silniejszym niż sprawiedliwość, rewelacyjnie poprowadzona przez reżysera, Gustava Möllera. Główną bohaterkę – kobietę pod presją, w sercu męskiego świata – przejmująco gra Sidse Babett Knudsen, gwiazda duńskiego kina znana m.in. z „Club Zero” i seriali „Rząd” oraz „Westworld”. Eva (Knudsen) pracuje jako strażniczka w zakładzie karnym. Jedyna kobieta wśród mężczyzn. Nikt nie zna jej prawdziwej historii. Nikt nie domyśla się, że pod mundurem i pozornym spokojem ukrywa plan zemsty, który w ciszy pielęgnuje od lat. Misterny, chłodny, precyzyjny. Plan, który stał się jej obsesją, sensem istnienia, jedynym światłem w miejscu, gdzie rządzą przemoc i milczenie. Kiedy na oddział o zaostrzonym rygorze trafia młody mężczyzna, który zamordował kolegę z celi, Eva podejmuje decyzję, która stawia na szali całe jej dotychczasowe życie. Zrealizowany niemal w całości w surowych wnętrzach, w półmroku, w którym łatwo jest ukryć prawdziwe intencje, „Ukryty motyw” wciąga widza w fascynującą psychologiczną rozgrywkę. Stawia go przed moralnym dylematem i każe odpowiedzieć na pytanie: czy jesteśmy zakładnikami swojej przeszłości i więźniami swoich emocji?

Mecz między Inter Mediolan - FC Barcelona

Austin Lerette to niezwykły chłopak. Ma autyzm, a jego kości są tak kruche, że każdy upadek może doprowadzić do złamania. Ale Austin się nie łamie. Kocha swoją rodzinę, kolegów, szkołę i jak mało kto potrafi cieszyć się życiem. Jego odmienność jest jednak także źródłem kłopotów i przykrości. Nie wszyscy rówieśnicy widzą w nim kumpla. Dla niektórych jest „tym dziwnym dzieciakiem”, a ciągłe złamania utrudniają normalne funkcjonowanie, o jakim marzy. Co gorsza, jego ukochani rodzice zaczynają tracić radość życia i oddalać się od siebie. I tu do akcji musi wkroczyć Austin, który, jak nikt inny, potrafi znajdować jasne strony każdej sytuacji. Czy uda mu się nauczyć swoich bliskich wiary w to, że każdy dzień może być najlepszy? Czy pokaże im, jak dostrzegać w życiu to, co najpiękniejsze? Warto się przekonać, bo Austin to prawdopodobnie najfajniejszy chłopak na świecie.

„I'm Still Here” to film w reżyserii Waltera Sallesa (Dzienniki motocyklowe) na podstawie scenariusza Murilo Hausera i Heitora Loregi, opartego na wspomnieniach Marcelo Rubensa Paivy. Akcja filmu ma miejsce w Rio de Janeiro na początku lat 70-tych podczas dyktatury wojskowej. W roli głównej, Eunice Paivie, zobaczymy: Fernandę Torres. Eunice prowadzi szczęśliwy dom dla swoich dzieci. Pewnego dnia mąż, Rubens Paiva (Selton Mello), zostaje aresztowany. Eunice wraz z grupą przyjaciół próbują ustalić co się stało z jej mężem. Staje twarzą w twarz z terrorem dyktatury.„I'm Still Here” otrzymał trzy nominacje do Oscarów w kategoriach: Najlepszy film, Najlepsza aktorka (Fernanda Torres), Najlepszy film międzynarodowy. Torres została uchonorowana za rolę Złotym Globem.

Multisensoryczne widowisko, które łączy teatralny rozmach, cyfrowe wizualizacje i awangardową muzykę Björk. Cornucopia to koncertowa podróż światła i dźwięku.Björk, to jedna z najbardziej innowacyjnych i wpływowych artystek swojego pokolenia. Od lat eksperymentuje z formą występów, a Cornucopia to jej najbardziej ambitne i spektakularne dzieło. To wydarzenie, które przenosi muzykę na granicę sztuki wizualnej, tworząc wielozmysłowe doświadczenie, jakiego nie sposób porównać z żadnym innym występem na żywo. Pojawiają się tu kultowe utwory z futurystycznym brzmieniem albumów Utopia (2017) i Fossora (2023). Na scenie artystce towarzyszy znakomity zespół, w tym dyrektor muzyczny i multiinstrumentalista Bergur Þórisson, perkusista Manu Delago, septet fletowy Viibra, harfistka Katie Buckley oraz chór Hamrahlid. Widowisko wzbogacają unikalne, specjalnie zaprojektowane instrumenty, takie jak magnetyczna harfa, okrągły flet, alufon i komora pogłosowa, które nadają koncertowi niezwykłe, organiczne brzmienie. Scenę ożywiają cyfrowo animowane kurtyny, przekształcające nowoczesne wizualizacje VR w magiczne widowisko nawiązujące do klasycznych teatralnych inscenizacji XIX wieku. Wszystko to spotyka się na ekranie kinowym w oszałamiającej jakości.

Mecz pomiędzy Paris Saint-Germain - Arsenal FC

Laureat Oscara, twórca filmów „Trainspotting" i „Slumdog. Milioner z ulicy", powraca do korzeni – reżyserowania w teatrze. Danny Boyle o pomyśle zaadaptowania na potrzeby sceny gotyckiej powieści Mary Shelley po raz pierwszy wspomniał obecnemu dyrektorowi artystycznemu National Theatre, Nicholasowi Hytnerowi, ponad 12 lat temu, kiedy pracowali razem w słynnym Royal Shakespeare Company. Romans grozy angielskiej pisarki doby romantyzmu uznawany jest za pierwszą powieść science fiction lub przynajmniej zapowiedź tego gatunku. Tragiczna historia Wiktora Frankensteina, naukowca pragnącego rozwikłać zagadkę życia i śmierci, oraz stworzonego przez niego z fragmentów ludzkich ciał monstrum stała się tematem sporej liczby adaptacji filmowych – przez co na trwale przeniknęła do kultury masowej – które jednak w większości spłyciły filozoficzną wymowę książki Shelley „Frankenstein albo Współczesny Prometeusz" (1818). Autor sztuki i reżyser teatralnego przedstawienia zmienili ten stan rzeczy i skupili się na przesłaniu zawartym w gotyckiej powieści, którą pisarka zaczęła tworzyć, mając niespełna 20 lat, a inspirowała się prawdopodobnie aferą grabarzy z 1606 roku, mającą miejsce w miasteczku Frankenstein – dzisiejszych Ząbkowicach Śląskich.

Biografia jednej z głównych przedstawicielek europejskiego pop-artu, prekursorki happeningów, postrzeganej jednocześnie jako ikona feminizmu. Skomplikowana biografia Niki de Saint Phalle mieni się kolorami, składając się na intrygujący portret niespokojnej artystki.Rok 1952. Niki de Saint Phalle (w tej roli Charlotte Le Bon) wraz z mężem i dwuletnią córką przenoszą się z ogarniętych terrorem makkartyzmu Stanów Zjednoczonych do europejskiej stolicy sztuki – Paryża. Mająca arystokratyczne korzenie kobieta posiada znacznie większe artystyczne aspiracje niż jedynie bycie pięknością na okładkach „Vogue’a”, gdzie pojawiała się w charakterze modelki.Dystans, jaki dzieli ją od rodzinnego domu, początkowo przynosi kobiecie ukojenie. Szybko jednak demony przeszłości dopadają Niki także we Francji, a seria niepokojących retrospekcji z dzieciństwa pozwala zrozumieć, z jaką traumą się mierzy. Bezpiecznym gruntem, ale i sposobem na wyrażenie siebie staje się dla bohaterki jej sztuka. Pozwala także na to, by Niki walczyła o niezależność w świecie społecznych konwenansów i z góry przypisanych ról.

Film Jacques’a Audiarda („Paryż, 13. dzielnica”, „Prorok”) to rozgrywające się w Meksyku porywające widowisko, które nieustannie transformuje: z thrillera w klasyczny melodramat, z musicalu w pełną emocji opowieść w duchu Almodóvara. Bo nieustraszona i roztańczona „Emilia Pérez” jest opowieścią o wolności od wszelkich konwencji i o spektakularnej przemianie, jakiej potrzebuje dziś świat.Zmiana zaczyna się od adwokatki, Rity (Zoe Saldaña), rozczarowanej prawem, które broni najsilniejszych – bezwzględnych, bogatych mężczyzn. Ale pewnego dnia Rita dostanie od jednego z nich zaskakującą propozycję: bycia towarzyszką na drodze do odkupienia. W tej ryzykownej podróży pozna trzy gotowe na wszystko kobiety, które w pełnym przemocy społeczeństwie macho pragną słuchać swojego serca. Naszedł czas, by zemstę przekuć w zadośćuczynienie, pogardę we współczucie, a strach w zaufanie. „Emilia Pérez” przekonuje, że pora, by świat przestał być czarno-biały.Kipiący energią, zarazem baśniowy i hipnotyczny film Audiarda to aktorski i reżyserski popis, za którego liryczną stronę odpowiadają utwory francuskiej kompozytorki i piosenkarki Camille. Ale w ramy klasycznego musicalu „Emilia Pérez” wkłada współczesną wrażliwość, rozsadzającą stare konwencje, by na ich miejscu zbudować nowy, lepszy świat.

Dwie dorastające siostry na co dzień zajmują się szkołą, przyjaciółmi i domowymi obowiązkami. Wszystko się zmienia, gdy ich ojciec niespodziewanie awansuje na sędziego śledczego. Wraz z finansowymi korzyściami i awansem społecznym, pojawiają się nowe zasady i obowiązki. Ich surowość i restrykcyjność budzi w dziewczynach sprzeciw. Atmosfera w domu gęstnieje, a sytuacja dodatkowo się pogarsza się, gdy znika służbowa broń ojca. Z dnia na dzień cała rodzina znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie.Jeden z najważniejszych i najgłośniejszych filmów tegorocznego sezonu nagród. Nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny, oscarowa shortlista, zwycięzca Nagrody Specjalnej Jury oraz bezkonkurencyjnie najlepiej oceniony film festiwalu w Cannes, laureat Nagrody Publiczności na festiwalu San Sebastian oraz zdobywca dziesiątek innych wyróżnień i nagród.

OCEAN z Davidem Attenboroughem zabiera widzów w podróż, która zapiera dech w piersiach, pokazując, że nie ma miejsca bardziej kluczowego dla ludzkiego przetrwania, pełnego życia, cudów i niespodzianek, niż ocean. Ceniony przyrodnik i dokumentalista opowiada o tym, jak jego życie zbiegło się z okresem największych odkryć związanych z oceanami. Ujęcia raf koralowych, łąk wodorostów i otwartego oceanu podkreślają, dlaczego zdrowe wody są kluczowe dla stabilności i dobrobytu naszej planety. Zachwycające zdjęcia zanurzają widzów w pięknie podwodnego świata, ale również ujawniają zagrożenia, jakim musi on stawić czoła – od wyniszczających metod połowów po masowe bielenie raf koralowych. Jednak to opowieść pełna nadziei. Attenborough przywołuje inspirujące przykłady działań z całego świata, podkreślając swoją główną myśl: ocean może się odrodzić i stać się jeszcze piękniejszy, niż kiedykolwiek go widzieliśmy.

Dawno, dawno temu, gdzieś w Polsce, w wielkim lesie mieszkali biedny drwal i jego żona. Zimno, głód, bieda i szalejąca wokół wojna sprawiły, że ich życie było bardzo trudne. Pewnego dnia żona drwala idąc niedaleko linii kolejowej znalazła małe zawiniątko wyrzucone z jednego z wielu pociągów nieustannie przejeżdżających przez las. W środku jest niemowlę - dziewczynka. To dziecko, ten „najcenniejszy z ładunków”, odmieni życie żony biednego drwala i jej męża, a także tych, których napotka na swojej drodze… w tym mężczyzny, który zmuszony był wyrzucić zawiniątko z pociągu. Znajdą się tacy, którzy postanowią chronić malutkie życie, bez względu na cenę. Ta niezwykła historia odkryje to, co najgorsze i najlepsze w ludzkich sercach.Rozgrywająca się w Polsce, niezwykle poruszająca i trafiająca prosto w serce animowana, opowieść z czasów II wojny światowej w reżyserii nagrodzonego Oscarem za film „Artysta” Michela Hazanaviciusa. Produkcja ta jest już czwartym dziełem w dorobku twórcy, które znalazło się w kolejnych edycjach Konkursu Głównego międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Scenariusz powstał w oparciu o przetłumaczoną na 16 języków bestsellerową książkę francuskiego dramaturga i autora wydawnictw dla dzieci Jeana-Claude’a Grumberga, którego sztukę „Pracownia krawiecka” zrealizował polski Teatr Telewizji. Na udział w filmie w roli koproducentów zdecydowali się słynni bracia kina – Jean-Pierre i Luc Dardenne. Kompozytorem muzyki do filmu jest dwukrotny laureat Oscarów za produkcje „Kształt wody” i „Grand Budapest Hotel” Alexandre Desplat – twórca muzyki do hitu „Harry Potter i Insygnia Śmierci”. W swojej karierze pracował z największymi reżyserami kina, w tym m.in. z: Wesem Andersonem, Guillermo del Toro, Luciem Bessonem i Romanem Polańskim.

Kina Helios Wrocław Magnolia Park i Helios Wrocław Aleja Bielany zapraszają na kolejną porcję filmowych niespodzianek w nowej odsłonie - Filmowe Poranki: Strażak Sam, cz. 4. w niedzielę 11 maja o godzinie 10.30 „Strażak Sam” „Strażak Sam” to pełna humoru i ciepła animacja, której bohaterowie podbijają serca małych widzów na całym świecie Tytułowy bohater, Strażak Sam, razem ze swoimi przyjaciółmi mieszka w urokliwym miasteczku Pontypandy. Codzienne życie toczy się tutaj bardzo spokojnie, jednak czasami zdarzają się różne zaskakujące sytuacje i przygody. Sam nie tylko gasi pożary, ale również pomaga mieszkańcom w rozwiązywaniu ich problemów. Projekcję Filmowych Poranków poprzedzają konkursy i zabawy w sali kinowej. Uczestnicy Filmowych Poranków! Każdy z Was może wziąć udział w naszej nowej zabawie: Łamigłówki HelioSówki! W ramach Łamigłówek będziemy rozwiązywać zagadki, poznawać ciekawostki i brać udział w ciekawych konkursach. Zadania, które przed nami stoją, wymagają spostrzegawczości, refleksu, sprawności, a przede wszystkim dużo dobrych chęci. Więc do dzieła! Każdy młody uczestnik Filmowych Poranków otrzymuje kartę Łamigłówki HelioSówki, a na każdym spotkaniu będzie zdobywał pieczątki za rozwiązane zagadek i udział w konkursach. Za 8 zdobytych pieczątek czeka na Was wyjątkowa odznaka HelioSówki – potwierdzająca zdobyte umiejętności! Baw się z nami i zdobądź brązową, srebrną i złotą odznakę HelioSówki! Cykl Filmowych Poranków w Kinie Helios odbywa się w co drugą niedzielę miesiąca we wszystkich kinach ogólnopolskiej sieci kin Helios, zawsze o godzinie 10:30. Przeznaczony jest dla dzieci w wieku od 3 lat w towarzystwie opiekunów. Każde spotkanie rozpoczynają kilkunastominutowe konkursy z atrakcyjnymi nagrodami. Scenariusz wydarzenia zabawy i konkursy z animatorem [10-15 min] projekcja - zestaw bajek lub film [50-60 min] Specyfika seansu filmowego dźwięk ściszony w stosunku do standardowej głośności Zapraszamy również na kolejne Filmowe Poranki w dniu 22 czerwca o godzinie 10:30! Tym razem zaprezentujemy zestaw filmów „Filmowe Poranki: Bing”, cz. 4. Więcej aktualności, konkursów i relacji fotograficznych dostępnych jest na profilu FB Helios Dla Dzieci. Cennik 4 i więcej dni przed seansem - 20,90 zł 3 dni przed seansem - 24,90 zł 2 dni przed seansem - 27,90 zł 1 dzień przed seansem - 29,90 zł w dniu seansu - 31,90 zł Cena biletu dla każdego uczestnika.

Seans towarzyszący 10. Międzynarodowemu Festiwalu Poezji Silesius, który odbędzie się w dniach 13 - 18 maja. We wrześniu 1871 roku nieznany jeszcze nikomu nastoletni Artur Rimbaud napisał do Paula Verlaine’a list i dołączył do niego osiem swoich wierszy. Zachwycony nimi paryski poeta odpisał: Przybądź jak najprędzej, pokrewna duszo, wzywamy Cię, czekamy na Ciebie. Oparte na korespondencji i wierszach dwóch wielkich literatów Całkowite zaćmienie odtwarza historię ich spotkania oraz burzliwego romansu, który wstrząsnął środowiskiem kulturalnym XIX-wiecznej Europy. Zrealizowany na podstawie scenariusza Christophera Hamptona film Agnieszki Holland pokazuje miłość jako potężną siłę (tyle przynoszącą natchnienie, ile niszczycielską), a talent przedstawia jako błogosławieństwo i przekleństwo jednocześnie. Całkowite zaćmienie uznać można za pean na cześć niepohamowanej ekspresji twórczej oraz ważny głos w sprawie równych praw do miłości. Przejmujące kreacje artystów i kochanków, którzy nie potrafią żyć ze sobą, ale tym bardziej bez siebie, stworzyli David Thewlis oraz młodziutki Leonardo DiCaprio.   [Źródło: Adam Kruk, MFF Nowe Horyzonty]

Książka i film to dwa różne środki wyrazu – literatura pozwala na głębsze wejście w myśli bohaterów, detale świata przedstawionego czy wewnętrzne konflikty, podczas gdy film skupia się na obrazie, emocjach i tempie narracji. Rozmawiając o tych różnicach, uczymy się krytycznego myślenia, interpretacji i dostrzegania, co zostało pominięte, zmienione lub dodane. Dodatkowo takie rozmowy często prowadzą do ciekawych dyskusji o tym, co lepiej działa – książka czy film – i dlaczego. Porównując, możemy odkryć nowe znaczenia, które wcześniej umknęły. Wspólne analizowanie adaptacji rozwija też wrażliwość na sztukę i pokazuje, jak różne formy kultury wzajemnie się przenikają. To także świetna okazja do wymiany opinii, co może inspirować do sięgnięcia po nowe lektury albo spojrzenia na film z innej perspektywy. Książka „Strefa interesów” Martina Amisa i jej ekranizacja w reżyserii Jonathana Glazera różnią się znacząco zarówno pod względem formy, jak i przekazu – choć opowiadają o tym samym: o życiu ludzi funkcjonujących tuż obok horroru obozu Auschwitz. W powieści Amis koncentruje się na satyrycznym, groteskowym ukazaniu mechanizmów zła. Narracja prowadzona jest z perspektywy trzech postaci: oficera SS, jego żony i więźnia – co daje wgląd w psychologię oprawców i ofiar. Autor posługuje się ironią i czarnym humorem, by pokazać, jak ludzie potrafią racjonalizować i wypierać własne okrucieństwo. Książka jest pełna językowych gier, dygresji i refleksji, które trudno przenieść na ekran wprost. Film Glazera natomiast idzie w zupełnie inną stronę – jest minimalistyczny, chłodny, niemal dokumentalny w tonie. Zamiast dialogów i psychologicznych analiz, dominuje obraz, dźwięk i sugestia. Jeśli lubisz poznać historię najpierw z kart książki, a później porównać ją z filmem, który powstał na jej podstawie, zapraszamy do naszego Dyskusyjnego Klubu Książki Zekranizowanej. Na spotkaniach naszego klubu czytamy powieści mające swoją ekranizację w postaci filmu lub serialu, omawiamy zarówno nowości z platform streamingowych, jak i klasyki. Porównujemy, krytykujemy lub chwalimy, po prostu dyskutujemy. Czy film może być lepszy od książki? Czy jednak książka jest zawsze lepsza od swojej ekranizacji? Dołącz do naszych spotkań i zostań naszym klubowiczem lub klubowiczką! 14 maja 2025 | godz. 17:00 DBP | Rynek 58 | II piętro | Biblioteka Popularnonaukowa wstęp wolny

Podczas Nocy Muzeów zapraszamy na wyjątkowe spacery po zakamarkach kina, które na co dzień są niedostępne. Zwiedzicie kabiny operatorskie, tajne przejścia i odkryjecie, gdzie rodzi się magia wielkiego ekranu. Odbędzie się osiem 30-minutowych wycieczek w 12-osobowych grupach. Liczba miejsc ograniczona – nie zwlekaj i zajrzyj za kulisy kina, by przeżyć filmowy dzień pełen wrażeń!

Wrocławska edycja festiwalu Millennium Docs Against Gravity, czyli jednego z największych festiwali filmowych na świecie, zbliża się wielkimi krokami! Między 9 a 18 maja po raz kolejny spotkamy się w salach kina DCF, by wspólnie doświadczać najlepszego kina dokumentalnego. 21. edycja festiwalu w 2024 roku zgromadziła widownię liczącą ponad 165 tysięcy osób. Jako jedyny festiwal filmowy w Europie MDAG odbywa się naraz w 7 miastach: Warszawie, Wrocławiu, Gdyni, Poznaniu, Katowicach, Bydgoszczy oraz Łodzi. 22. edycja MDAG będzie szansą na spotkanie z wieloma wybitnymi postaci ze świata kina dokumentalnego. Festiwal ponownie ugości twórców i bohaterów filmowych, pochodzących z różnych zakątków globu, tworząc niezwykłą okazję do osobistych rozmów i wymiany myśli. Co już wiadomo o wrocławskim programie? Tytułu z Wenecji, Sundance i Berlinale Jak co roku w programie Millennium Docs Against Gravity pojawią się filmy, które zdobyły uznanie krytyków i publiczności na najważniejszych festiwalach filmowych na świecie – podczas MFF w Wenecji, Sundance i Berlinale. Programerzy MDAG z Wenecji przywieźli m.in. film „Riefenstahl” (reż. Andres Veiel) o  jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci XX wieku, czyli Leni Riefenstahl, czołowej reżyserce III Rzeszy, która nieustannie zaprzeczała bliskim związkom z Hitlerem i Goebbelsem.  We Wrocławiu zobaczymy też filmy z Sundance, m.in.: „Pan Nikt kontra Putin” (reż. David Borenstein) o rosyjskim nauczycielu, który przez dwa lata w ukryciu zbierał materiał filmowy stanowiący portret życia w dzisiejszej Rosji i trudnych wyborów, przed którymi stają obywatele, gdy ich kraj znajduje się w rękach władcy absolutnego; „Sally” (reż. Cristina Costantini) o pierwszej Amerykance, która poleciała w kosmos, ale skrywała pewien sekret – miłość do kobiety, z którą dzieliła życie przez 27 lat; „Uwolnić Leonarda Peltiera” (reż. David France, Jesse Short Bull), którego tytułowy bohater, jeden z żyjących liderów American Indian Movement, został osadzony w więzieniu po kontrowersyjnym wyroku skazującym. Nowe pokolenie rdzennych aktywistów zobowiązało się walczyć o jego wolność, zanim odejdzie. Z kolei z programu tegorocznego Berlinale wrocławska publiczność obejrzy m.in. „Pod powierzchnią” (reż. Kinga Michalska), opowiadający o podróży po współczesnej Polsce i ukazujący życie ludzi mieszkających w miejscach pamiętających Holocaust. Film przedstawia intymne historie bohaterów i bohaterek, w których przeszłość łączy się z codziennym doświadczeniem. Odsłaniają się niepokojące sprzeczności, z którymi mieszkańcy tych miejsc muszą się mierzyć. Nowość – serial dokumentalny W tegorocznym programie wrocławskiego MDAG znalazł się również serial dokumentalny! Mowa tu o „Czarnym łabędziu” (The Black Swan) w reżyserii Duńczyka, Madsa Brüggera, który słynie z demaskatorskich, odważnych i nieszablonowych filmów. Składający się z czterech odcinków serial śledzi niezwykłą historię Amiry Smajic – prawniczki przez lata doradzającej najgroźniejszym duńskim gangom, która postanawia wycofać się z przestępczego świata. Współpracując z Brüggerem i zespołem dziennikarzy śledczych, instaluje w swoim biurze kamery. Efektem tej operacji jest odkrycie przerażającej sieci prania brudnych pieniędzy, oszustw, a nawet tortur i przestępstw, podważających mit Danii jako kraju wolnego od korupcji. Jednak podwójna gra Smajic prowadzi do dramatycznych konsekwencji, które zaskoczą nawet najbardziej doświadczonych widzów i widzki.  Plakat 22. MDAG Żadna edycja festiwalu nie odbyłaby się, gdyby nie wsparcie wolontariuszek i wolontariuszy. To właśnie na „wolo” ostatnich skupia się plakat tegorocznej edycji wydarzenia, którego twarzami są Anna Starzewska i Zofia Mańkowska – doświadczone wolontariuszki warszawskiej edycji, które zgodnie twierdzą, że wraz z MDAG przychodzi filmowa wiosna, a życie nabiera tempa po miesiącach chłodu. Autorem zdjęć, które posłużyły do stworzenia plakatu, jest fotograf Paweł Kocan (@kocpan), a identyfikację wizualną MDAG po raz trzeci stworzył Bartek Bojarczuk (@ill.cat) – dyrektor kreatywny autorskiej pracowni ILLCAT.studio Trwa nabór do zespołu wolontariuszy i wolontariuszek wrocławskiej edycji MDAG Zapraszamy do współtworzenia festiwalu! Oferujemy bezpłatne wejścia na seanse oraz wydarzenia towarzyszące festiwalowi, cenne doświadczenia i mnóstwo wrażeń, emocji oraz nowych znajomości! Formularz zgłoszeniowy i szczegóły znaleźć można na naszym Facebooku.