Ich życie to prawdziwa misja. Pracują i poświęcają się dla człowieka nawet podczas snu i zabawy. Muszą być czujne i zawsze gotowe, aby pomóc. – Nie wiem jak Cleo to robi, ale zawsze wyczuwa kiedy zbliża mi się atak epilepsji. Zaczyna piszczeć, trąc o mnie nosem, jest maksymalnie spięta i nie merda ogonem. Zupełnie inaczej sygnalizuje, że chce wyjść na dwór – mówi Joanna, chora na epilepsję.
Różne psie kwalifikacje
Pies towarzyszący czy inaczej pies opiekun jest specjalnie szkolony w celu pomocy osobom niepełnosprawnym. Czworonogi przechodzą różne szkolenia, w zależności od tego, jakim osobom będą pomagać.
Pies przewodnik – jest szkolony na przewodnika dla osoby niewidomej, lub niedowidzącej. Typowe zadania wykonywane przez takiego psiego opiekuna to prowadzenie na ulicy, wyszukiwanie i podawanie przedmiotów, naciskanie przycisków, pociąganie za klamki, sygnalizowanie stanów zagrożenia itp.
Pies dla niesłyszącego – jest szkolony w kierunku rozpoznawania odgłosów domowych i wskazywania ich osobie niesłyszącej lub niedosłyszącej. Psiak musi reagować i informować osobę, której służy nie tylko o tym, że dzwoni dzwonek do drzwi, telefon, zegar do gotowania czy inny alarm. Jest nauczony reagować nawet na płacz dziecka czy budzik.
Pies opiekun – reaguje w przypadku ataku choroby, lub innych przypadkach medycznych – włączy alarm, sprowadzi do chorego inną osobę, lub ostrzega o zbliżającym się ataku choroby. Jak choćby epilepsji. Udowodniono naukowo, że psy wyczuwają zbliżający się atak tej choroby. .
Nie każdy pies się nadaje
Psy które zostaną zakwalifikowane do asystowania niepełnosprawnym muszą wykazywać chęć współpracy z człowiekiem, być zrównoważone, nieagresywne, pozbawione skłonności do dominacji, muszą również umieć przez dłuższą chwilę skupić uwagę na jednej rzeczy. Takie psiaki nie mogą być lękliwe, ale też zbytnio indywidualne. Ich odpowiedzialna praca zaczyna się już od szkolenia, czyli od szczeniaka. Szkolenie rozpoczyna się w wieku 10 –12 miesięcy i trwa pół roku. Potem odbywa się kurs już wraz z niepełnosprawnym, aby uwzględnić indywidualne potrzeby takiej osoby.
Prawo a praktyka
Z psem przewodnikiem osoba niepełnosprawna może wejść praktycznie wszędzie. Taka jest teoria. W praktyce bywa różnie. W Polsce nie ma jednolitego prawa, które daje psom towarzyszącym zielone światło, aby mogły wszędzie towarzyszyć niepełnosprawnym. Ostatnio Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej we Wrocławiu wywiesił tabliczkę, że obsługuje osoby z psami towarzyszącymi.
