Kino we Wrocławiu

Film z nominowanymi do Oscara Margot Robbie i Colinem Farrellem. A co by było, gdybyś mógł otworzyć drzwi i przejść przez nie, by jeszcze raz przeżyć przełomowy moment ze swojej przeszłości? Sarah (Margot Robbie) i David (Colin Farrell) to nieznajomi, którzy spotykają się na weselu wspólnego znajomego, a wkrótce – dzięki zaskakującemu zbiegowi okoliczności – wyruszają razem w Wielką, Odważną, Piękną Podróż – zabawną, fantastyczną i pełną rozmachu przygodę, podczas której mogą ponownie przeżyć ważne chwile ze swojej przeszłości. Dzięki temu lepiej rozumieją, jak znaleźli się w tym punkcie życia… i być może dostają szansę, by odmienić swoją przyszłość.

W oczekiwaniu na premierę „La grazii”, najnowszego filmu Paola Sorrentina, w którym reżyser ponownie łączy siły z aktorem Tonim Servillo, zapraszamy na przegląd wczesnych filmów włoskiego twórcy. W ramach cyklu zaprezentujemy rzadko pokazywany w Polsce debiut reżysera „O jednego więcej”, a także zaskakujące i stonowane „O skutkach miłości”. W programie przeglądu znajdzie się również uznawany za przełom w karierze Sorrentina, będący dla niego przepustką do międzynarodowej kariery „Boski”. Cykl uzupełni kolejny pokaz „Wielkiego piękna”, które triumfalnie powraca na polskie ekrany po dwunastu latach od premiery.

Oparty na bestsellerowej powieści Nicholasa Sparksa “Pamiętnik” to jeden z najpiekniejszych melodramatów ostatnich lat, przy którym nawet „Przeminęło z wiatrem” jest jedynie lekką komedią. Dwoje pensjonariuszy domu opieki umila sobie czas, czytając pamiętnik, w którym opisana jest historia wielkiej miłości. Okazuje się, ze ona jest chora na Alzheimera, a on w ramach terapii, w każdej wolnej chwili czyta jej fragment książki. I tu historia przenosi się w lata 40. do Północnej Karoliny, jej bohaterowie to dwójka młodych ludzi, których połączyło głębokie uczucie. Jak to bywa w melodramatach kochankowie napotykają na szereg przeszkód od różnicy klasowej i materialnej, poprzez sprzeciw rodziców, zawieruchę wojenną. Czy bohaterowie zdołają pokonać trudności, które ich spotykają? Tego dowiadujemy się z kart tytułowego Pamiętnika.

Amerykański buntownik o europejskiej duszy. Egzystencjalista z rockowym sercem. Minimalista i romantyk. W sierpniu i wrześniu zapraszamy Was na przegląd Nieustające wakacje z Jimem Jarmuschem – spotkanie z reżyserem, który przez cztery dekady uczył nas, jak patrzeć na świat z boku. Pokażemy dziewięć filmów – od debiutanckiej włóczęgi po industrialnym Nowym Jorku po opowieść o wampirach zakochanych w sztuce. Jarmusch to artysta, który z undergroundu wyrzeźbił osobną galaktykę – pełną outsiderów, nocnych przechodniów i ludzi, którzy nie pasują. Ani do systemu, ani do siebie samych. Kręcił w Cleveland i Patersonie, ale zawsze portretował tych, którzy żyją gdzieś obok. Bohaterowie jego filmów nie mają wielkich planów – dryfują, zatrzymują się na chwilę, zawieszają w bezczasie. Niby nie robią wiele, ale to właśnie między jednym spojrzeniem a drugim odsłania się ich prawdziwa twarz. W „Nieustających wakacjach” poznajemy Alliego, chłopaka bez szkoły i bez planu, który snuje się po Nowym Jorku, jakby miasto było snem, a on jego cichym obserwatorem. „Inaczej niż w raju” to już opowieść o trójce imigrantów i Amerykanów z drugiego pokolenia, dla których każdy krajobraz wygląda dokładnie tak samo – pusto. W „Poza prawem” bohaterowie spotykają się dopiero w więziennej celi, a mimo to tworzą jedną z najczulszych (i najzabawniejszych) drużyn filmowych lat 80. I dalej: „Mystery Train”, „Paterson”, „Kawa i papierosy” – ułożone jak wariacje na temat tego, co dzieje się między ludźmi, kiedy akurat nic się nie dzieje. A przecież Jarmusch potrafi też w romantyzm – ten chłodny, podskórny, jak z płyt Joy Division. W „Tylko kochankowie przeżyją” Adam i Ewa trwają razem od wieków, ale wciąż nie są pewni jutra. Przeglądając winyle, rozmawiają o entropii wszechświata. I o tym, że najważniejsze rzeczy to te najbardziej kruche: książki, muzyka, język. Ten przegląd to nie kronika sukcesów reżysera, a raczej propozycja zatrzymania się w jego rytmie. Spotkajcie się z twórcą, który z nudy zrobił sztukę, z ciszy muzykę, a z braku przyszłości – najbardziej ludzką z opowieści.